تبریک عید سعید غدیر خم

سلام دوستان
به مناسبت فرارسیدن ایام عید بزرگ غدیر خم، تابلوی زیبای غدیر استاد فرشچیان را به عنوان تبریک تقدیم حضورتان می کنم.

جزئیات مذاکره را، با کسب اجازه از محضر شریف مردم، محرمانه نگاه می داریم

سلام دوستان

ساعت 10 و نیم صبح جمعه است. مذاکرات ژنو مفید و سازنده بود. توافق هم کردیم که بحث ها محرمانه بماند. محرمانه ماندن مذاکرات به معنای واهمه داشتن از افشای محتوای آن نیست. اطمینان داشته باشید که هیچ نگرانی در مورد اعلام عمومی آنچه در مذاکرات طرح شد نداریم. اما هدف ما از این مذاکرات رسیدن به تفاهم است و نه بهره برداری های زودگذر تبلیغاتی. بنده و همکارانم آمادگی داریم که فشار تبلیغاتی را تحمل کنیم ولی به نتیجه مذاکراتی که با حقوق و منافع مردم ایران ارتباط دارد خدشه ای وارد نشود. 

در روابط بین الملل، محرمانه ماندن جزئیات مذاکراتی که در جریان است امری طبیعی و عادی است. معمولا محتوای مذاکراتی بر روی آنتن ها می رود که طرف های مذاکره امیدی به نتیجه آن نداشته باشند و فقط برای فشار سیاسی و بهره برداری تبلیغاتی این چنین اقدامی را انجام دهند.

طرحی هم که از سوی بنده در ابتدا ارائه شد و در طول دو روز مورد بحث قرار گرفت و توافق شد که در هفته های آتی در سطح کارشناسی مورد بحث بیشتر قرار گیرد، چارچوبی برای گفتگو و رسیدن به فهم مشترک ارائه می داد. این چارچوب که مورد توافق قرار گرفت رسیدن به تفاهم در مورد هدف مشترک، گام نهایی و اقدامات ابتدایی جهت اطمینان سازی متقابل بود. در مورد محتوای هریک از سه محور هم بحث های جدی و خوبی صورت گرفت ولی برای رسیدن به توافق، به گفتگوی بیشتر که برای هفته های آینده برنامه ریزی شده است، نیازمندیم. 

همه این موارد می باید در بحث های جدی و بدور از فضاسازی رسانه ای مورد بررسی قرار گیرد. البته نمی شود توقع داشت که رسانه ها در این زمینه سکوت اختیار کنند. هم به دلیل کنجکاوی ذاتی رسانه که امری مبارک است و هم به دلیل برخی شیطنت ها که از آن هم گریزی نیست. 

دیدم که برخی رسانه های غربی از قول منابع موثق ایرانی مطالبی را در مورد جزئیات خیالی طرح نوشته اند. برخی دوستان داخلی هم نقل کرده اند. من همه این مطالب را خواندم و بگذارید خیال همه را راحت کنم. همه این ها حدس و گمان است. هیچ کدام ارتباطی به طرح و بحث های جلسه ندارد. چه محتوا و چه شکل. منابع موثق رسانه ها خودشات هم طرح را ندیده اند و بهتر است اعتبار خودشان را با ادعای اطلاع از طرح خدشه دار نکنند.

سر غیب آن را سزد آموختن
که ز گفتن لب تواند دوختن (دفتر سوم مثنوی معنوی)

البته می دانیم که گروهی مایل به نتیجه رسیدن این مذاکرات نیستند. بیشترین واهمه از موفقیت مذاکرات را صهیونیست ها دارند و با توجه به حضور پررنگ این گروه در رسانه های غربی احتمال تلاش های متنوع و بعضی وقت ها عجیب و غریب آنها برای برهم زدن مذاکره بسیار زیاد است. حتی دیده ایم که تازگی ها رسانه های صهیونیستی حامی بازدارندگی ایران شده اند و هرگونه توافق هسته ای را برهم زننده این بازدارندگی توصیف کرده اند. این ها همه نشانه استیصال جنگ طلبان است، و من یقین دارم که حنای این عده رنگی برای مردم ما ندارد. 

مطمئن باشید که بنده و همکارانم آن چنان استوار و منطقی مذاکره کرده ایم که هیچ نگرانی از افشای مطالب مذاکرات نداریم. ولی چون برای رسیدن به تفاهم وارد این عرصه دشوار شده ایم و نه برای افشاگری و برد زودگذر و کم فایده تبلیغاتی، لذا جزئیات مذاکره را، با کسب اجازه از محضر شریف مردم، محرمانه نگاه می داریم. باید از فرصتی که شما مردم با انتخاب حماسی تان به دنیا دادید تا با ایران مقتدر، منطقی و اهل تعامل و گفتگو کنار بیایند، بهترین استفاده واقعی و عملیاتی را بکنیم و گرنه فرصت برای تبلیغات بسیار است. 

ضمنا پزشکان دستور داده بودند که یک هفته استراحت کامل بکنم. اما با وجود مذاکرات چنین استراحتی امکان پذیر نبود. پوزش می خواهم اگر وضع جسمی من باعث رنجش برخی از شما شد. به هرحال از دیروز و پس از بازگشت به تهران، استراحت کامل را شروع کرده ام و لذا کمتر فرصت خواهم کرد گزارش بنویسم. البته استراحت هم که گزارشی ندارد!

روز جمعه تان بخیر و خدا یار و نگهدار شما و ایران عزیز باد.

گزارش ژنو

سلام دوستان
ساعت 1 بعدازظهر روز چهارشنبه به وقت ژنو و دو و نیم بعدازظهر به وقت تهران است. 
عید قربان مبارک باد.
از اینکه قدری در تقدیم گزارش تاخیر شد پوزش می خواهم. اکنون هم با اجازه شما فقط گزارش کوتاهی تقدیم می کنم، چون پادرد و کمردرد قدری شدید است و توفیق گزارش دهی را کم کرده است. 
همانطور که احتمالا در خبرها شنیده اید دوشنبه شب پس از ورود به ژنو با خانم اشتون شام خوردیم و بحث های خوبی در مورد محتوا و شکل برگزاری جلسه داشتیم. دیروز صبح هم در جلسه 1+5 چارچوب پیشنهادهای ایران که به صورت پاور پوینت تهیه کرده بودیم را ارائه نمودم . برای عنوان طرح ایران "پایان دادن به بحرانی غیر ضروری و بازکردن افق های جدید" را انتخاب کردم تا نشان دهم که نگرانی از برنامه هسته ای ایران فاقد مبنای جدی است و ایران به دنبال سلاح هسته ای نیست. در چارچوب طرح پیشنهادی با دیدگاه جدید مبنی بر ضرورت پیگیری هدف واحد توسط همه بازیگران برای رسیدن به راه حل تأکید شده و حوزه هایی که می توانند مورد بررسی و توافق قرار گیرند نیز مشخص شده است. 
این چارچوب به عنوان یک رویکرد جدید مورد استقبال قرار گرفت و رؤسای هیئت ها هم در اظهارنظرهای خود عموماً مثبت برخورد کردند. البته ما می خواهیم به صورت مشابه، رویکرد جدیدی هم از سوی 1+5 ببینیم. 
در ادامه جلسه، بعداز ظهر دیروز رؤسای هیئت ها (که در سطح معاون وزیرهستند) و هیئت ایرانی به ریاست دکتر عراقچی جزئیات چارچوب پیشنهادی ایران را مورد تبادل نظر قرار دادند و هم اکنون هم مشغول ادامه مذاکره هستند. 
من هم دیشب برای بار دوم بحث مفصل و خوبی با خانم اشتون در مورد جمع بندی مذاکرات دیروز داشتم. امروز هم وزیر امور خارجه سوییس برای ملاقات از برن (پایتخت سوییس) به ژنو آمد و گفتگوی خوبی در باره موضوعات مختلف داشتیم. 
قرار است بعدازظهر امروز جلسه جمع بندی با حضور بنده و خانم اشتون و هیئت های دو طرف برگزار شود و بعد هم مصاحبه مطبوعاتی و بازگشت به تهران.
ادامه مذاکرات چند هفته دیگر در ژنو خواهد بود و در این فاصله اعضای 1+5 فرصت خواهند داشت در مورد جزئیات طرح ایران و اقداماتی که باید انجام دهند آمادگی لازم را کسب کنند. 
همانطور که قبلا هم خدمتتان عرض کردم، مذاکره و رسیدن به راه حل دشوار است و مذاکره در جزئیات نیازمند زمان و دقت فراوان. نمی شود انتظار داشت که بی اعتمادی متقایل انباشته ای که میان طرفین ایجاد شده است با یک جلسه مثبت و سازنده کاملا برطرف شود. 
البته همزمان نیاز به اعتماد عمومی هم هست چون یکی از شرایط توفیق مذاکرات بین المللی حفظ ماهیت محرمانه آنهاست و معمولا هر مقدار مذاکره کنندگان کمتر خبر به بیرون درز بدهند، بیشتر نشان جدی بودن مذاکرات و امکان رسیدن به توافق است. 
به هر حال قرار نبود کار آسانی باشد ولی به لطف خدا و حمایت شما مردم خوب اطمینان دارم و می دانم که عاقبت کار مثبت خواهد بود.
خدانگهدار

قبل از سفر ژنو

سلام دوستان

ساعت 9 و ربع شب یکشنبه است و فردا برای مذاکرات 1+5 عازم ژنو خواهم بود. انشاءالله در جلسه افتتاحیه این مذاکرات، چارچوب پیشنهادی ایران برای راه حل هسته ای را ارائه خواهم داد و سپس همکاران من مذاکرات را با اعضای 1+5 ادامه می دهند و در صورت ضرورت من هم مداخله خواهم کرد.

همانطور که قبلا هم گفته ام، فردا تازه شروع یک راه دشوار و نسبتا زمانبر است. امیدوارم تا چهارشنبه بتوانیم در مورد نقشه راهی برای رسیدن به راه حل به تفاهم برسیم. ولی حتی در صورت حسن نیت طرف مقابل، برای توافق در مورد جزئیات و شروع به اجرا احتمالا به یک جلسه دیگر در سطح وزرا نیاز خواهیم داشت.

گرچه ما تلاش خواهیم کرد که در سریع ترین زمان مذاکرات را به نتیجه برسانیم و اجازه ندهیم مذاکره خود به هدف تبدیل شود، ولی نباید فراموش کنیم که تیم مذاکره کننده جدید تلاش دارد روندی که 6 سال ادامه داشته و به هیچ توافقی نیانجامیده است را تغییر دهد. بدون آنکه قصد قضاوت داشته باشم، معتقدم که حتماً مذاکره و تلاش برای رسیدن به تفاهم دشوارتر و پرمخاطره تر از اعلام مواضع صرف است. به همین دلیل نیاز به همراهی داخلی و خودداری از قضاوت های عجولانه و به ویژه اظهارنظرهای سیاسی و جناحی برای این مذاکرات بیشتر از هر زمان دیگری است. 

توقع ما از دوستان رسانه ای و سایت هایی که در 6 سال گذشته حمایت بی دریغ خود را (حتما با حسن نیت و توجه به شرایط کشور) از تیم مذاکره کننده قبلی کشور گسیل می داشتند، این است که لااقل چند روزی به ما فرصت دهند، و قبل از شروع مذاکرات، با فضاسازی و شایعه پراکنی و حتی ترجمه غلط اظهارات، اقدام به تخریب این حرکت ملی نکنند. 

البته من اطمینان دارم که اکثریت قریب به اتفاق مردم خوب ایران، از اقشار و گرایش های سیاسی مختلف، به سیاست های دولت و دستگاه سیاست خارجی اعتماد دارند و آماده اند که به ما فرصت پیگیری منافع ملی و تأمین حقوق و رفاه مردم را با پشت گرمی به حمایت اجماعی داخلی بدهند. 

امروز نامه بزرگوارانه جمعی از اساتید محترم و دانشجویان عزیز دانشگاه امام صادق را دیدم که از سیاست خارجی حمایت نموده و با سخاوتمندی بنده را مورد لطف خویش قرار داده بودند. عصر امروز هم میزبان جمعی از فضلای برجسته حوزه علمیه قم بودم که از منظر تعالیم عالیه اسلامی، مؤکدا موافق اولویت اینجانب و وزارت امور خارجه در خنثی سازی پروژه امنیتی کردن چهره و جایگاه جهانی جمهوری اسلامی ایران بودند و از دستاوردهای بی نظیر سفر ریاست محترم جمهوری به نیویورک و سیاست های وزارت امور خارجه حمایت کردند. این دو واقعه را در آستانه سفر به ژنو به فال نیک می گیرم و امیدوارم که حمایت و دعای شما مردم خوب زمینه ساز شروعی جدید در روابط خارجی کشور باشد.

امید هست که زودت به بخت نیک ببینم
تو شاد گشته به فرماندهی و من به غلامی

بار دیگر از همه شما برای بزرگواری های بی دریغ و دلگرم کننده تان سپاسگزاری می کنم و شما را به خدا می سپارم. انشاءالله گزارش بعدی از ژنو. شب بخیر.

کار بزرگ آینده و نیاز به اجماع داخلی و همدلی ملی

سلام دوستان
ساعت 9 و نیم صبح جمعه است و امیدوارم که از امروز صبح، همه مان یک بسم الله بگوییم و فراز ونشیب چند روز گذشته را فراموش کنیم؛ کار جدی را شروع کنیم که هفته آینده کار بزرگی در پیش است و بیش از هر چیز نیاز به اجماع داخلی و همدلی ملی دارد. 
انشاءالله با دعای شما و همه خوبان، من هم امروز قدری بهترم و کار آماده کردن مطالب برای جلسه 1+5 را شروع می کنم. 
یا علی گفتیم و عشق آغاز شد.
روز جمعه خوبی داشته باشید. خدانگهدار

کاور دکتر ظریف - بسم الله ...

منم که دیده نیالوده ام به بد دیدن

سلام دوستان
ساعت 12 و 45 دقیقه شب چهارشنبه ( به عبارت صحیح تر 45 دقیقه بامداد پنجشنبه) است و به خاطر درد پا و کمر خوابم نمی برد.
از همه دعاها و محبت های شما و دیگر دوستان در فضای مجازی بسیار سپاسگزارم. ولی تقاضا می کنم از ناسزا گفتن پرهیز فرمایید و لعنت و نفرین هم نکنید که "منم که دیده نیالوده ام به بد دیدن"؛ یعنی ما ملت بزرگ و دارای عمق تاریخی و غنای فرهنگی، دیده به بد دیدن (لااقل در مورد هم وطنان خود) نخواهیم آلود.

در میان نوشته های شما، یکی از دوستان به نام جناب آقای محمد قیصری مطلب سخاوتمندانه ای را به عنوان پیام و ایمیل فرستادند و پیشنهاد کردند که روی این صفحه بگذارم. البته امتثال امر ایشان به معنی باور کردن حتی بخش کوچکی از بزرگواری های سخاوتمندانه ایشان در باره خودم نیست که به فرموده امیرمؤمنان و فخر پرهیزکاران، امام علی علیه السلام
أَنَا أَعْلَمُ بِنَفْسِی مِنْ غَیْرِی وَ رَبِّی أَعْلَمُ بِی مِنِّی بِنَفْسِی اللَّهُمَّ لَا تُؤَاخِذْنِی بِمَا یَقُولُونَ وَ اجْعَلْنِی أَفْضَلَ مِمَّا یَظُنُّونَ وَ اغْفِرْ لِی مَا لَا یَعْلَمُون

«من به نفس خویش از دیگران آگاهترم و خداى من از من به نفس من آگاهتر است. خدایا به آنچه در باره من مىگویند مؤاخذهام مفرما. و مرا از آنچه در بارهام گمان مىبرند بهتر کن و آنچه را در باره من نمىدانند ببخش.» 

به هر حال، ضمن تشکر از بزرگواری همه شما و این دوست خوب و صمیمی، این شما و این متن زیبای آقای قیصری عزیز:

ای دل غمدیده حالت به شود دل بد مکن
بالاخره مرد پرکار، کاربلد و نستوه کابینه هم به ستوه آمد. مردی که به زعم بسیاری، طرحی نو اگر نگوییم در سپهر سیاست ایران، دست کم در عرصه سیاست خارجی ایران و وزارت امورخارجه در انداخته است. کمتر سابقه داشته که دولتمردان ما چنین بی پرده و حریم و روتوش خود را در مواجهه با مخاطبان خود قرار دهند و نشان دهند که دولتمرد هم می تواند در عین کیاست و سیاست به ادب شهره شود و حسی سرشار از احترام و اعتماد را در طیف وسیع مخاطبان خود از موافق تا مخالف برانگیزد.
شاید از همین روی هم هست که بعضی ها معتقدند ظریف دیر یا زود خسته خواهد شد، به ستوه آمده و مجبور خواهد شد به قاعده و قاموس سیاست و سیاست ورزی در ایران تن دهد؛ سیاستی که نه در معنای ارسطویی آن معطوف به تدبیر بهینه امور، بلکه مصروف دغلکاری ها و بازی های سیاسی داخلی خواهد شد. اما کیست که نداند ظریف تاکنون سویه خوب سیاست که شفافیت، اعتماد، علم و تدبیر امور است را نشان داده و همانطور که پیشتر نیز در مجلس گفت: «همیشه با شما صادق بوده و خواهم بود و اگر غیر 5 باشد در چنین مسندی نخواهم بود» که ظریف نه به اصرار خود و در طلب جاه که به ابرام اهل فن و تشخیص راه از چاه آمده بود. خیل طرفداران و محبوبیت او در فضاهای مجازی و غیرمجازی که با محبوبیت رئیس جمهور پهلو می زند، گواهی بر این مدعاست!
لازم نیست کسی حتما با آقای ظریف مراوده داشته یا ایشان را از نزدیک بشناسد. در همین مدت کوتاه دیدیم و شنیدیم که در قامت یک دولتمرد دیپلمات چه کرده است. حتی فارغ از قیاس با دیگران و السابقون، که اساسا قیاسی مع الفارق است و حکایت ماه من و ماه گردون، وی به گواه دوست و دشمن دیپلماتی برجسته در مقیاس جهانی و با متر و معیار بین المللی است. شاید در کمتر موردی ما این سطح از تخصص، تعهد و کارایی را در چنین مقام برجسته ای شاهد باشیم و از همین روی نیز حق داریم ذوق کرده و بر خود ببالیم که نتیجه آن را همگان دیدند و زبان به تحسین گشودند. این نه سخن من که دانش آموز علوم سیاسی و روابط بین الملل هستم، که احساسی فراگیر است. 
تلاش های بی وقفه ایشان در وزارت امور خارجه از همان روز اول عهده داری مسئولیت، بر کسی پوشیده نبوده است. دیدیم تلاش های ایشان را در زمینه جلوگیری از یک جنگ ویران کننده دیگر در منطقه؛ آنهم زمانی که شیپورهای جنگ نواخته شده بود و جنگ طلبان منطقه ای و فرامنطقه ای چنان پرکوب بر کوس جنگ می کوبیدند که صدای مخالف ترتین مخالفان جنگ هم در هیاهوی یاوه گویان پربسیار داشت خفه می شد و گوش خوشبین ترین طرفداران صلح را هم به خبری غیر از جنگ امیدی نبود، دیدیم که چگونه آتش جنگ به آب دیپلماسی فرو نشست.
تلاش‌های بی وقفه ایشان و تیم همراه در نیویورک در زدودن ماسکی که دشمنان این مرزوبوم برای ایران طراحی کرده بودند تا ما را چنان نشان دهند که می خواستند و در عوض ارائه چهره‌ای واقعی، درخور و شایسته ای از ایران اسلامی را کیست که نفهمد.
می خواستم به آقای ظریف بگویم که ما مردم، دیدیم تلاش های شما را و از قضا خوب هم دیدیم که چطور برخلاف سابق، دشمنان داخلی این ملت و مملکت به حاشیه رانده شدند و همچون افعی زخم خورده این قدر به در دیوار ملل متحد کوبیدند که عن قریب است، خود به نیش خود گزیده شوند و همچون آبی که به لانه مورچگان افتاده باشد، خواب خیلی ها آشفته شد تا مجبور شوند به تکاپو افتاده تا بدان حد که متوهمی همچون نتانیاهو پیشنهادی به مضحکی اتحاد اعراب و اسرائیل برای مقابله با تحرکات ایران را بدهد.
جناب آقای ظریف خواستم به شما بگویم که دل قوی دار و قامت استوار! که ما مردم اگر چه ممکن است صدایمان در هیاهوی بسیارگویان که قامتی کوتاه، اما صدایی بلند دارند، شنیده نشود، اما مطمئن باشید که در قلبهایمان دستانتان را به گرمی می فشاریم، عمیقا به شما خسته نباشید می گوییم و دعای خیرمان را بدرقه راهتان می کنیم که به قول لسان الغیب:
حال ما در فرقت جانان و ابرام رقیب/ جمله می‌داند خدای حالگردان غم مخور
و خطاب به آنان که در جواب تلاش های شما، ترشرویی و درشت خویی می کنند، این شعر سیف فرقانی را زیر لب زمزمه می کنیم که:
بر تیر جورتان ز تحمّل سپر کنیم 
تا سختیِ کمان شما نیز بگذرد
جناب آقای ظریف، ما از روزی که سکان سیاست خارجی کشور را به دست شما سپرده ایم، دلمان قرص شده است و دیگر تن و بدنمان نمی لرزد که منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید!؛ چرا که چون ما را نوح است کشتیبان ز طوفان غم نخوریم. من نیز اگر چه دیروز بعد از خواندن پیام شما دلم گرفت، اما به قول خواجه شیراز:
ای دل غمدیده حالت به شود دل بد مکن
وین سر شوریده بازآید به سامان غم مخور
گر بهار عمر باشد باز بر تخت چمن
چتر گل در سرکشی ای مرغ خوشخوان غم مخور
در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم
سرزنش‌ها گر کند خار مغیلان غم مخور!

محمد قیصری
17/7/92

تسلیت شهادت امام جواد علیه السلام

سلام دوستان
ساعت 5 و ربع صبح یکشنبه است. شهادت امام جواد علیه السلام را تسلیت عرض می کنم. 
دیروز که اولین روز کاری پس از بازگشت به تهران بود روز شلوغی بود و به ملاقات و مصاحبه سپری شد. مصاحبه های آخر شب با برنامه شب آفتابی شبکه 5 و گفتگوی ویژه خبری شبکه 2 فرصت خوبی بود که گزارش مفصل تری را خدمت شما ارائه کنم. امیدوارم که مفید بوده باشد.
شاید باور نکنید که در تمام روز شنبه حتی فرصت نکردم به دفترم در وزارت امورخارجه بروم. امروز هم شاید فقط نیم ساعت بتوانم به دفتر بروم و بقیه را باید در جلسات بیرون از وزارت امور خارجه انجام وظیفه کنم.
به هرحال مقصود فقط تقدیم سلام و ادب و اظهار خوشحالی از بازگشت به ایران عزیز بود. از پیام های شما بسیار سپاسگزارم و از اینکه فرصت نمی کنم به آنها پاسخ دهم بازهم پوزش می خواهم.
خدا نگهدار شما و همه ایرانیان خوب و ایران عزیز باد.

گزارش کاری از آمریکا

دوستان سلام

ساعت 4 صبح چهارشنبه 10 مهرماه است و 11 و نیم صبح در ایران. 
دیروز هم به جلسه و ملاقات و دیدار گذشت. آنقدر در این دوهفته حرف زده ام که بعد از چند دقیقه صحبت، سرفه اجازه ادامه نمی دهد. 

دیروز صبح را با یک جلسه مفصل کاری از ساعت 8 و نیم تا ده و نیم با همکاران در نمایندگی نیویورک شروع کردم. دوستان نکات مهمی را در مورد نحوه پیگیری کارها مطرح کردند. بنده هم قدری در مورد اینکه کار جدی تازه شروع شده و تمام دستگاه سیاست خارجی و به ویژه نمایندگی نیویورک باید آماده ورود به یک تلاش دقیق، حساب شده و بسیار دشوار باشند صحبت کردم. قدری هم در مورد ضرورت پیگیری دیدگاه رییس جمهور در مورد «جهان علیه خشونت و افراطـ» و نحوه عملیاتی کردن آن صحبت کردیم. این پیشنهاد که در سخنرانی مطرح شد به انگلیسی می شود
World Against Violence and Extremism 
که اگر حروف اول کلمات آن را کنار هم بگذاریم کلمه WAVE یعنی موج درمی آید.
واقعا شروع چنین موجی از ایران صلح طلب هم برای دنیا ضروری است هم برای مقابله با پروژه صهیونیستی ایران هراسی و امنیتی کردن ایران.

بعد از جلسه با همکاران، به دعوت قائم مقام دبیرکل آقای الیاسون به سازمان ملل متحد رفتم و برای بار دوم در این سفر ملاقات کاری طولانی با او داشتم و در مورد بحث هسته ای، سوریه و امنیت منطقه خلیج فارس با او تبادل نظر کردیم. ایده های خوبی مطرح شد که امیدوارم عملی شود. امروز عصر هم برای بار دوم، به دعوت دبیرکل با ایشان دیدار خواهم داشت. 

ناهار در شورای روابط خارجی با حضور ریچارد هاس رییس شورا و تعدادی از اعضای برجسته شورا برگزار شد، که بیشتر به پرسش و پاسخ گذشت. جلسه خوبی بود و بسیاری از ابهامات به صورت شفاف و بدون رودربایستی پاسخ داده شد. من همیشه اعتقاد داشته ام که در سیاست خارجی تعارف فقط مربوط به حوزه تشریفات است، اما در حوزه موضوعات محتوایی باید شفاف و صریح بود، البته مودب، دقیق و حساب شده. 

بعد از ظهر هم دو تن از معاونین دبیرکل ملل متحد و یکی از دستیاران دبیرکل برای ملاقات های جداگانه به نمایندگی آمدند و در مورد مسایل منطقه ای، سوریه و سایر موضوعات تبادل نظر کردیم.

سرانجام در رزیدانس دیدار مفصلی با همکاران دفتر حفاظت منافع در واشنگتن داشتیم که بندگان خدا به دلیل ترافیک 7 ساعت در راه بودند (مسر واشنگتن نیویورک حداکثر 4 و نیم ساعت است) و تازه ساعت 10 شب مجبور بودند دوباره همان مسیر را با اتومبیل برگردند. 
اکثر این افراد دوستان زمان دانشجویی بنده هستند که برخی از آنها 34 سال است با کمترین امکانات و با فداکاری در دفتر خدمت می کنند. بیشتر آنها دارای دکتری و فوق لیسانس هستند و چون همه کارت سبز دارند همه شان کارهای حسابی در بیرون دفتر را رها کرده و عموما برای یک ذوره ای که در ابتدا فکر می کردند چندماهی بیشتر طول نمی کشد برای خدمت و برداشتن باری از انقلاب به دفتر آمدند و گرفتار شدند و 6 ماهشان تبدیل به 30 سال شد و پایان عمر کاری. 
بحث های خوبی در باره نحوه رسیدگی به کارها و مراجعات ایرانیان مقیم و همچنین شرایط ویژه دفتر حفاظت و کارمندان خدوم آن داشتیم که با کمترین امکانات، بهترین خدمات را در سریع ترین زمان ممکن به ایرانیان ارائه می دهند. 
من ساعت 9 و نیم شب برای یک جلسه کوتاه کاری دیگر به منظور هماهنگی برنامه های امروز اعضای هیئت همراه، با دوستان خداحافظی کردم. شاید ساعت 10 برای بازگشت به واشنگتن راه افتاده باشند یا حتی دیرتر. امیدوارم که به سلامت به مقصد برسند.

امروز هم صبحانه را در انجمن آسیایی با تعدادی از نخبگان آمریکایی صرف خواهم کرد. سپس در محل دفتر نمایندگی از کاردینال مک گریگ و اسقف چین (که به ترتیب رهبران بسیار پربفوذ کلیسای کاتولیک و انگلیکن واشنگتن هستند و مهمترین کلیسای واشنگتن یعنی کاتیدرال ملی واشنگتن Washington National Cathedral در اختیار آنهاست) ملاقات می کنم که از زمان سفارت آنها را می شناسم و تلاش زیادی در گفتگو میان ادیان ابراهیمی و گفتگوی تمدن ها داشته اند. 

برای ناهار از سفرای کشورهای مترقی آمریکای لاتین دعوت کرده ایم که به نمایندگی خواهند آمد. این کشورها دوستان ایران در سال های سخت بوده اند و سیاست خارجی موفق نیازمند قدرشناسی و حفظ و تقویت دوستی هاست. در جهان به هم پیوسته امروز و به ویژه در سازمان ملل متحد، همه کشورها اهمیت دارند و رابطه با تک تک آنها باید با دقت و جدیت دنبال شود. رابطه خوب میان ایران و آمریکای لاتین کماکان برای ما بسیار مهم است و چون فرصت نشد در میان دیدارهای فشرده هفته قبل، رؤسای جمهور و یا وزرا را ملاقات کنیم، از این طریق هم اهمیت روابط را نشان خواهیم داد و هم فرصتی برای هماهنگی مواضع و اقدامات در مجمع عمومی فراهم می شود.

بعد از ظهر امروز هم دیداری با اعضای شورای آتلانتیک دارم که از واشنگتن برای ملاقات به نمایندگی خواهند آمد و همچنین ملاقاتی با حدود بیست نفر از اساتید دانشگاه پرینستون که آنها هم از راه دور برای دیدار و گفتگو به نمایندگی می آیند.

امیدواریم این تلاش های ناقابل مورد رضای خدا و شما مردم خوب قرار گیرد و گامی در جهت اعتلای نام و جایگاه ایران و ایرانی و اقتدار و توسعه و رفاه کشور و مردم باشد.

خدانگهدار همه شما و ایران عزیز باد

اجازه نخواهیم داد که نتانیاهو آینده مذاکرات ما را تعیین کند.

سلام دوستان
ساعت 6 صبح سه شنبه است. ملاقات های دیروز خوب بود. امروز هم ادامه دارد. چند مصاحبه هم کردم که صداو سیما شاید پخش کند. ضمنا از خبرنگار خوب صدا و سیما خواستم که مصاحبه را در کنار فرش اهدایی به سازمان ملل متحد در زمان سفارتم، که شعر بنی آدم سعدی را با آن به سازمان ملل متحد آوردم، انجام دهد. اگر فرصت کردید نگاه کنید. 

یک مصاحبه هم با المانیتور داشتم که امروز چاپ شد. 
http://www.al-monitor.com/pulse/originals/2013/09/foreign-minister-zarif-seeks-iranian-role-in-syria-talks.html

دو توییت هم در مورد سخنان اباما پس از ملاقات او با نتانیاهو نوشتم که با تندترین لحن مؤدبانه حرف ها و جهت گیری اباما را به شدت نقد کردم. اگر اجازه بدهید می خواستم تحلیل خودم را در مورد این سخنان خدمت شما تقدیم کنم.

چند روزی است در این صفحه و در مصاحبه های داخلی به محضر مردم خوب مان عرض کرده ام که هفته گذشته تنها آغاز یک مسیر دشوار و پر فراز و نشیب بود . نه می بایست در این مسیر از یک تحول مثبت ذوق زده شد و نه می شود با یک مشکل از پیگیری عزت مندانه منافع کشور باز ایستاد. مهم تر از همه این که نباید برای پیشبرد منافع داخلی و تبلیغات زودگذر دیدگاه های جناحی، تحولات و اقدامات را به شکلی معرفی کرد که منافع ملی را خدشه دار کند و یا پیام غلط به طرف مذاکره بدهد.

نتانیاهو و جناح تندرو آمریکا به شدت نگرانند. منزوی شده اند. 75 درصد مردم آمریکا می خواهند موضوع هسته ای با مذاکره حل شود. این در حالیست که تنها چندماه پیش اکثریت قاطع آمریکاییها تنها راه برای حل موضوع با ایران را راه نظامی می دانستند. معلوم است که جنگ طلبان باید از روحانی بترسند. 
نتانیاهو از بعدازظهر جمعه با چندین سرمقاله توسط ستون نویس های سرشناس لابی اسراییل ضدحمله خود را شروع کرد و سراسیمه برای جلوگیری از هرگونه پیشرفت مذاکرات هسته ای به واشنگتن رفت. امروز هم در نیویورک در سازمان ملل متحد سخنرانی می کند و یک نمایش فریب کارانه دیگر را ارائه خواهد داد. 
تمام هدف نتانیاهو و لابی صهیونیستی این است که مانع پیشرفت مذاکرات شوند تا بتوانند بر کنگره برای تحریم بیشتر و بستن دست رییس جمهور برای رسیده به راه حل مذاکراتی (که هدف تحریم هایی است که در مجلس نمایندگان تصویب شده و در سنا در حال بررسی است) فشار بیاورند. 
مصاحبه یکشنبه وزیر خارجه آمریکا با برنامه 60 دقیقه که در آن گفت ظرف سه ماه می توانیم موضوع هسته ای را حل کنیم، پاسخی به این فشارهاست، که اتفاقا نتانیاهو و لابی صهیونیستی در آمریکا که منافع اسراییل را بر منافع آمریکا ترجیح می دهند و برای رسیدن به اهداف پلیدشان از هر فشار و تهدید و تطمیع و پرونده سازی و ... استفاده می کنند را نگران تر کرده است.

حرف های اباما در این میان کاملا غیرقابل قبول بود و هیچ نشانی از نقشی که رییس جمهور آمریکا باید برای حل موضوع هسته ای در کشورش ایفا نموده، و بجای دنباله روی از تندروها، رهبری کشورش را در این موضوع تاریخی بدست گیرد، نداشت. اما غیرقابل پیش بینی نبود. معلوم بود تلاش دارد نتانیاهو و برخی کشورهای عربی (که متأسفانه آنها هم برای جلوگیری از حل موضوع هسته ای با صهیونیست ها همداستان شده اند) را آرام کند.

می دانیم که بسیاری در آمریکا به دنبال بهانه برای فشار به ملت بزرگ ایرانند. می دانیم که جنگ طلبان از حل موضوعات نگرانند و حیات خود را در هراس افکنی و دروغ بافی می بینند. می دانیم که مقامات آمریکایی حتی اگر حسن نیست هم داشته باشند (که هنوز نشان جدی از آن ندیده ایم) به شدت از این گروه های فشار تأثیر می پذیرند. می دانیم که بین اظهارات علنی شان و حرف هایشان در مذاکرات (حتی در برابر کل اعضای 1+5) اختلاف است. اتفاقا به دلیل همین پیچیدگی هاست که از ابتدا تذکر دادیم که راه دشورای در پیش است. مثل بعضی ها در گذشته بعد از یک مذاکره خوب ذوق زده نشدیم. با چشمانی باز منافع مردم بزرگ ایران را دنبال می کنیم. 

ولی اجازه نخواهیم داد که نتانیاهو آینده مذاکرات ما را تعیین کند. 

از این حرف ها زیاد خواهیم شنید. به محکم ترین شکل هم جواب خواهیم داد. مهم آن است که بدانیم مسیر دشواری شروع شده است. این مسیر یک نبرد دیپلماتیک است و نه یک رابطه دوستانه و صمیمی. امر برای هیچکس در دولت مشتبه نشده است. نمی دانم چرا برخی از دوستان در صحبت ها به شکلی اظهارنظر و نصیحت مشفقانه می فرمایند که گویی رییس جمهور و بنده که هریک بیش از سی سال سابقه کار سیاست خارجی داریم از درک بدیهیات سیاست ناتوانیم. این حرف ها ممکن است برای سخنرانی خوب باشد، اما برادران عزیز بدانند که پیام بسیار بدی برای طرف مقابل دارد و مذاکره کنندگان شما (یا به قولی سربازان خط مقدم شما را) ناپخته و زودباور جلوه می دهد.

خدا نگهدار شما و ایران اسلامی عزیز باد
شاد و سربلند باشید.